serie waaiers

Voor ondersteuning van de zwakkeren
Er kan ook een serie waaiers achter elkaar zijn. Zij blijven op zichzelf maar rijden op een geringe afstand van elkaar. Dat kunnen enkele waaiers of dubbele waaiers zijn, met al of niet rijders die achteraan blijven hangen.
Je kunt ze ook bewust laten ontstaan als je met een grote groep bent, die samen wil rijden. Dan laat je de afstand tussen de verschillende waaiers natuurlijk veel kleiner, om meer windvoordeel te hebben. In de verschillende waaiers zitten dan de sterkste mannen en vrouwen. Op die manier komen de zwakkeren niet op de kant in de wind te zitten.

The pack rides on March 05, 2012 during the 185,5 km and second stage run between Paris-Mantes-la-Jolie and Orleans during the 70th edition of the Paris-Nice cycling race. Belgium's Tom Boonen won the stage and Britain's Bradley Wiggins kept his Yellow jersey of Overall leader. AFP PHOTO / PASCAL PAVANI

Om de tegenstanders op achterstand te rijden
In zogenoemde waaier-etappes in bijvoorbeeld de Tour de France worden bewust en ‘getrokken’ werd om tegenstanders op achterstand te rijden. Een mooi voorbeeld is de waaiercoup van Quick Step (Giro 2017, etappe 3)
http://nos.nl/video/2171992-quickstep-rijdt-concurrentie-aan-gort-gaviria-maakt-het-af.html
Een prachtige etappe, met een demonstratie waaierrijden in volle hectiek.
Interessante punten:
1. Op het juiste moment zitten alleen de mannen van QS op de voorste posities. Terwijl iedereen wist dat het daar ging gebeuren en er continue om die voorste posities is gevochten. Op drie anderen na waaronder Greipel, zijn alle anderen niet ter plekke. Niet te vroeg, niet te laat, het zijn een paar seconden waarin het moet gebeuren. En wel door iedereen van de ploeg/het pact.
2. Het uitmeten hoeveel ruimte er moet zijn zodat de eigen mannen uit de wind mee kunnen en de concurrenten op de kant zitten en dus in de wind.
3. Het inhouden van de QS mannen aan de kop zodat hun sprinter Gaviria er (in het wiel van een ploeggenoot) naar toe kan rijden.
4. Deze in het waaierrijden geoefende professionals kunnen op minder volle kracht een perfecte waaier neerzetten. Op volle kracht maken ze kleine fouten, die ze weten te corrigeren. Bijv Jungels rijdt een paar keer iets te hard. Hij houdt in. Anderen rijden het gat langzaam dicht zodat de rest vloeiend mee kan. Er moet iets meer naar de wind toe gereden worden. Waaierrijden op volle kracht is een voortdurend corrigeren.
5. De communicatie in alle hectiek en herrie. Je ziet ze praten door de oortjes en reken maar dat er geroepen en geschreeuwd wordt.
6. Omgaan met frustratie. Op dat volle vermogen, in die hectiek gaat er voortdurend wat mis. De ander doet niet wat jij roept. Er wordt geslingerd. Het gaat niet hard genoeg. Rijder X is niet mee. Enz. Dat levert frustratie op. De natuurlijke reactie is wat in de psychologie genoemd wordt: flight, flight of freeze. Je wordt boos, je kapt er (geestelijk) mee, je verkrampt, luistert niet meer goed, enz. Daaraan niet toegeven, maar functioneel blijven, de fouten van jezelf en anderen herstellen, dat is de grote kunst van waaierrijden op vol vermogen. Vergelijk het WK tijdrijden voor ploegen in Valkenburg (“Ik heb geroepen, maar hij luisterde niet”. So what? Dan roep je harder, trek hem aan zijn shirt, whatever nodig is.)
Weten hoe het moet, is één ding. Het doen onder submaximaal vermogen is een vaardigheid die redelijk makkelijk in te oefenen is. Het doen onder vol vermogen en in grote hectiek (zoals het nemen van strafschoppen bij voetbal) is mentaal een factor tig moeilijker en vraagt nog meer aandacht en oefening.

Wb de techniek van het waaierrijden en op de kant zetten een prachtige animatie nav een etappe uit de Tour de France:

Wb de psychologische en groepsdynamische kant, zie ook: psychologie van het fietsen
Wb communicatie bij het waaierrijden, zie ook: http://slimmerfietsen.nl/communicatie-en-samenwerking/